ผลการค้นหา

ระเหเร่ร่อน ซัดเซพเนจร

ภาษาจีน流落

nomad

แปลว่าชนเผ่าเร่ร่อน, คนร่อนเร่, พวกร่อนเร่

ระเหินระหก

หมายถึงก. ด้นดั้นไปด้วยความลำบาก, เร่ร่อนไปด้วยความลำบากยากเย็น, ระหกระเหิน ก็ใช้.

ปาหี่

หมายถึงน. การแสดงกลหรือกายกรรมของนักแสดงเร่ร่อนตามที่ต่าง ๆ. (จ.).

การเร่ร่อน,การล่องลอยไปโดยไม่มีงานทำเป็นหลักแหล่ง

ภาษาญี่ปุ่น浮浪

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นふろう

gamine

แปลว่าเด็กหญิงที่ชอบเล่นซุกซนแบบเด็กชาย, หญิงจรจัด, หญิงเร่ร่อน

เที่ยวระเหเร่ร่อน(ไปแสดงศิลปฝีมือทางด้านกายกรรม) เที่ยวระเหเร่ร่อนไปดูหมอ(ตามที่ต่างๆ)

ภาษาจีน走江湖

ระเหระหน,ระเหหน

หมายถึงว. ซัดเซไปตามบุญตามกรรม, ไม่เป็นที่เป็นทาง, เร่ร่อนไป, อยู่ไม่เป็นที่, เช่น ผู้ลี้ภัยสงครามต้องระเหระหนไปเรื่อย ๆ.

ระหกระเหิน

หมายถึงก. ด้นดั้นไปด้วยความลำบาก, เร่ร่อนไปด้วยความลำบากยากเย็น, เช่น ชีวิตของเขาต้องระหกระเหินอยู่ตลอดเวลา, ระเหินระหก ก็ใช้.

ชนเผ่าเลี้ยงสัตว์เร่ร่อนในทะเลทรายแถบคาบสมุทรอาหรับ

ภาษาญี่ปุ่นベドウィン

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นベドウィン

กาหลงรัง

หมายถึงผู้ที่ไปหลงติดอยู่ ณ บ้านใดบ้านหนึ่งแล้วไม่ยอมกลับบ้านของตน ผู้เร่ร่อนไปไม่มีที่พักพิงเป็นหลักแหล่ง

ยิปซี

หมายถึงน. ชนเผ่าเร่ร่อน เชื้อสายคอเคซอยด์ ผิวคลํ้า เดิมอาศัยอยู่ในอินเดีย เข้าไปเร่ร่อนในยุโรปประมาณพุทธศตวรรษที่ ๑๙-๒๐ ดำรงชีพด้วยการเล่นดนตรี ค้าม้า ทำนายโชคชะตา เป็นต้น. (อ. gypsy, gipsy).