ตัวกรองผลการค้นหา
ชุ่ย,ชุ่ย,ชุ่ย ๆ
หมายถึงว. หวัด ๆ, มักง่าย, ไม่ได้เรื่องได้ราว, เช่น เขียนชุ่ย ๆ ทำชุ่ย ๆ พูดชุ่ย ๆ.
การเขียนแบบหวัดมาก มักใช้เวลาร่างข้อความคร่าว ๆ
ภาษาญี่ปุ่น草書
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นそうしょ
ไก่เขี่ย
หมายถึงว. หวัด, ยุ่งจนเกือบอ่านไม่ออก, (มักใช้แก่ลายมือ).
การที่ร่างกายได้รับความเย็นในเวลานอนหลับทำให้ท้องเสียหรือเป็นหวัด
ภาษาญี่ปุ่น寝冷え
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นねびえ
สุมกระหม่อม
หมายถึงก. เอายาสมุนไพรพอกโปะไว้บนกระหม่อมเด็กเล็ก ๆ เพื่อแก้หวัดเป็นต้น, สุมหัว ก็ว่า.
รูปแบบการเขียนตัวภาษาจีนแบบหวัดที่เชื่อมโยงต่อเนื่องกัน
ภาษาจีน狂草
จับหวัด
หมายถึง(โบ) ก. ใช้สมุนไพร เช่น ว่านเปราะ หัวหอม โขลกพอกกระหม่อมแก้หวัด.
เก่ง
หมายถึงว. สามารถในทางใดทางหนึ่ง เช่น เก่งคำนวณ เรียนเก่ง, เป็นเช่นนั้นบ่อย ๆ, มักเป็นเช่นนั้น, เช่น เป็นหวัดเก่ง หลับเก่ง ลืมเก่ง.
การเขียนคันจิแบบหวัดให้ง่ายขึ้นอีก เป็นที่มาของอักษรฮิรางานะ
ภาษาญี่ปุ่น草仮名
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นそうがな
ไข้หวัด
หมายถึงน. ไข้ที่เป็นในขณะที่เป็นหวัด มีนํ้ามูกและเสมหะมาก บางทีก็ไอด้วย. (อ. common cold, coryza, acute catarrhal rhinitis).
ยาสุมหัว
หมายถึงน. ยาที่ใช้สมุนไพร เช่น ว่านเปราะ หัวหอม โขลกพอกกระหม่อมเด็กแก้หวัด.
สะเพร่า
หมายถึง[-เพฺร่า] ว. อาการที่ทำอย่างหวัด ๆ ลวก ๆ, ขาดความรอบคอบ, ไม่ถี่ถ้วน, ไม่เรียบร้อย, เช่น เขียนหนังสือสะเพร่าตก ๆ หล่น ๆ ล้างแก้วสะเพร่า ไม่สะอาด.