ตัวกรองผลการค้นหา
ตะพัง
หมายถึงน. แอ่ง, บ่อ, หนอง, กระพัง ตระพัง หรือ สะพัง ก็เรียก. (เทียบ ข. ตฺรพำง ว่า บ่อที่เกิดเอง).
earth
แปลว่าที่ดิน
be shallow (because of silt and sediment)
แปลว่าเขิน
wetland
แปลว่าพื้นที่ที่มีน้ำท่วมขัง เช่น หนอง บึง
หนอง,บึง
ภาษาญี่ปุ่น沼沢
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしょうたく
กาฬสินธุ์
ภาษาจีน加拉信府
เป็นหนอง กลายเป็นหนอง
ภาษาจีน化脓
suppurate
แปลว่ากลัดหนอง, เป็นหนอง
น้ำหนอง
หมายถึงน. น้ำเลือดเสียกลายเป็นสีขาวข้นที่กลัดอยู่ตามแผลและฝี, หนอง ก็ว่า.
bog
แปลว่าหนอง, บึง, ตม, บ่อโคลน
ผักหนอง
หมายถึง[-หฺนอง] (ถิ่น-พายัพ) น. ผักกระเฉด. (ดู กระเฉด).
moss
แปลว่าหนอง, บึง, พื้นดินที่เปียกหรือชี้นและหยุ่นตัว, ไม้จำพวกตะไคร่น้ำหรือหญ้า