ผลการค้นหา

porosity (1)

แปลว่าความพรุน : ค่าอัตราส่วนร้อยละระหว่างปริมาตรของช่องว่างระหว่างเม็ดดินต่อปริมาตรของก้อนดินทั้งหมด

pinholing

แปลว่ารอยพรุนเป็นรูเล็กๆ บนสีที่พ่นผิววัตถุ เกิดจากฟองขังอยู่จนกระทั่งสีแห้ง

ฟองน้ำ

หมายถึงน. ชื่อสัตว์นํ้าไม่มีกระดูกสันหลังในไฟลัม Porifera มีเนื้อเยื่อ ๒ ชั้นลักษณะเป็นรูพรุน พบทั้งในทะเลและนํ้าจืด ที่พบในนํ้าจืดเรียก ฟองนํ้านํ้าจืด จำพวกที่มีโครงสร้างอ่อนนุ่มซึ่งพบในทะเลนำมาใช้ถูตัวได้, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งที่มีลักษณะเป็นรูพรุนอ่อนนุ่ม และซับนํ้าได้ดี.

tube a manchette

แปลว่าท่ออัดน้ำปูน (ท่อเจาะรูพรุนและมีท่อยางยึดรัดรอบนอก ยอมให้น้ำปูนไหลออก แต่มิให้ไหลเข้า)

หินแลง

หมายถึงน. หินชนิดหนึ่ง เมื่ออยู่ใต้ดินมีลักษณะอ่อน แต่ถูกลมแล้วแข็ง มีสีแดงอย่างอิฐเผา และเป็นรูพรุนเหมือนไม้เพรียงกิน, ศิลาแลง ก็เรียก.

ศิลาแลง

หมายถึงน. หินชนิดหนึ่ง เมื่ออยู่ใต้ดินมีลักษณะอ่อน แต่ถูกลมแล้วแข็ง มีสีแดงอย่างอิฐเผา และเป็นรูพรุนเหมือนไม้เพรียงกิน, หินแลง ก็เรียก.

กระเช้าผีมด

หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้เถาชนิด Aristolochia tagala Cham. ในวงศ์ Aristolochiaceae ผลเมื่อแก่ตอนโคนแยกออกเป็น ๖ สาย คล้ายสาแหรก รากใช้ทำยาได้. (๒) ชื่อไม้พุ่มอิงอาศัยชนิด Hydnophytum formicarium Jack ในวงศ์ Rubiaceae ชอบเกาะไม้ต้นในป่าดิบชื้นใกล้ฝั่งทะเล ลำต้นทรงกลมอวบนํ้า มีรูพรุนภายในเป็นที่อาศัยของมด ส่วนที่เป็นรูพรุนใช้ทำยาได้, หัวร้อยรู ก็เรียก.

seepage (1)

แปลว่าการซึมผ่าน : การไหลซึมของน้ำผ่านรอยแตกร้าว หรือรูพรุนเล็ก ๆ ที่ผิวของวัตถุที่ไม่อิ่มตัว(unsaturate) อย่างช้า ๆ เข้าไปสู่หรือออกจากตัววัตถุ เช่น การสูญเสียน้ำโดยการไหลซึมออกไปจากคลอง อ่างเก็บน้ำ หรือแหล่งเก็บน้ำอื่น ๆ

ฟอน

หมายถึงก. บ่อน, กินพรุนข้างใน, พลอนทั่ว, เช่น หนอนฟอนชมพู่; ค้นหา เช่น ฟอนจนทั่ว ฟอนหาของสกปรกกิน. ว. ย่อยยับ, แหลก, เช่น ฟันฟอน คือ ฟันให้ยับย่อย ฟันให้แหลก; ที่ไหม้เป็นจุรณ, ที่ไหม้เป็นขี้เถ้า, เช่น กองฟอน.

hydraulic conductivity

แปลว่าความนำชลศาสตร์ : อัตราการไหลซึมของของเหลวผ่านหนึ่งหน่วยพื้นที่หน้าตัดของมวลสารที่มีารูพรุน ภายใต้ hydraulic gradient หนึ่งหน่วย ที่อุณหภูมิที่กำหนดเรียกอีกอย่างว่า unit of permeability, transmission constant, coefficient of permeability หรือ coefficient of transmission

โซเดียมไฮโดรเจนคาร์บอเนต

หมายถึงน. เกลือกรดชนิดหนึ่ง มีสูตร NaHCO3 ลักษณะเป็นผงสีขาว ใช้ประโยชน์เป็นตัวทำให้ขนมมีลักษณะฟูพรุน เช่น ขนมปัง ใช้เป็นองค์ประกอบเคมีในเครื่องดับเพลิง ทางแพทย์ใช้เป็นตัวลดกรดในกระเพาะอาหาร. (อ. sodium hydrogen carbonate).

ร่างแห

หมายถึงน. ชื่อเห็ดหลายชนิดในสกุล Dictyophora วงศ์ Phallaceae ชอบขึ้นบนพื้นดินเป็นดอกเดี่ยว ลำต้นเป็นรูพรุนคล้ายฟองนํ้าและมีร่างแหคลุมก้านดอก โคนมีกระเปาะหุ้ม เช่น เห็ดร่างแหยาวสีขาว [D. indusiata (Pers.) Fisch.] มีกลิ่นเหม็น.