ผลการค้นหา

ชระบอบ

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ก. บอบชํ้า, เมื่อยล้า.

ชระล้ำ

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ก. ลํ้า. (ดุษฎีสังเวย).

ชระแลง

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) น. ชะแลง.

ชราธรรม

หมายถึงว. มีชราเป็นธรรมดา, มีความแก่ความชำรุดทรุดโทรมเป็นธรรมดา.

ชริน

หมายถึง[ชะ-] ก. ประดับ เช่น กรุงชรินไว้.

ชรุก

หมายถึง[ชฺรุก] (กลอน) ก. ซุก, แอบ, แทรก, เอาของไปแอบแฝงไว้, เช่น ช่อช้อยชรุกระโยงยาน. (ม. คำหลวง จุลพน).

valley

แปลว่าชรัว

ชรินทร์ทิพย์

แปลว่าเทวดาผู้เก่งกล้า, เทวดาผู้วิเศษ

ชรินพัชร

แปลว่าประดับด้วยเพชร

ชร-

อ่านว่าชฺระ

ชรไม

อ่านว่าชฺระ-ไม

ชรริน

อ่านว่าชฺระ-ริน