ตัวกรองผลการค้นหา
มือ
ภาษาเขมรប្រអប់ដៃ
lead by
แปลว่าจูงด้วย (เช่น ด้วยเชือก, มือ), นำด้วย
หัตถ์
คำบาลีหตฺถ
คำสันสกฤตหสฺต
paw
แปลว่ามือ
ส่ง,เอาออก,หยิบออก,ออก(เงิน),ยื่น(มือ)
ภาษาญี่ปุ่น出す
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นだす
(ปาก มือ)เก่ง เป็นคำพูดในเชิงดูหมิ่น
ภาษาญี่ปุ่น八挺
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นはっちょう
คำไวพจน์ มือ มีอะไรบ้าง
มือ ฝ่ามือ ตบด้วยฝ่ามือ คุม ควบคุม อุ้งตีนของสัตว์บางประเภท เหล็กเกือกม้า พื้นรองเท้าทั้งที่อยู่ส่วนหน้าและส่วนหลังหรือส้น
ภาษาจีน掌
อ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง องุ่น แอร่ม, ใช้นำตัว ย ให้เป็นเสียงอักษรกลาง แต่นิยมใช้อยู่ ๔ คำ คือ อย่า อยู่ อย่าง อยาก, ใช้เป็นเครื่องหมายรูปสระ ออ เช่น กอ ขอ และประสมกับเครื่องหมายเป็นสระ เอือ เออ เช่น เถือ เธอ, ใช้เป็นตัวเคียงสระ อือ เช่น คือ มือ.
สัญญาณจราจร
หมายถึง(กฎ) น. สัญญาณใด ๆ ไม่ว่าจะแสดงด้วยธง ไฟ ไฟฟ้า มือ แขน เสียงนกหวีด หรือด้วยวิธีอื่นใดสำหรับให้ผู้ขับขี่ คนเดินเท้า หรือคนที่จูง ขี่ หรือไล่ต้อนสัตว์ ปฏิบัติตามสัญญาณนั้น.
ปาณิ,ปาณี,ปาณี
หมายถึงน. มือ, ฝ่ามือ. (ป., ส.).
คาราเต้
หมายถึงน. ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวด้วยมือเปล่า โดยการใช้อวัยวะต่าง ๆ เช่น มือ เท้า ศอก ศีรษะ ที่ฝึกจนแข็งแกร่งแล้ว มีแพร่หลายในญี่ปุ่นและเกาหลี. (ญิ.).