ผลการค้นหา

เขียวชอุ่ม, เขียวขจี

ภาษาจีน芊芊

สีเขียวถั่วเขียว

ภาษาจีน豆青

ไฟ

หมายถึงน. ชื่อธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม; ผลจากปฏิกิริยาเคมีซึ่งก่อให้เกิดความร้อน แสงสว่าง และเปลว คือ กลุ่มแก๊สที่กำลังลุกไหม้ ทำให้ไหม้สิ่งต่าง ๆ ได้; ผ่านการอยู่ไฟมาแล้ว เช่น สามไฟ คือ อยู่ไฟมาแล้ว ๓ ครั้ง; ไฟฟ้า เช่น ไฟสว่าง, โดยปริยายหมายถึงความเดือดร้อน เช่น ตอนนี้บ้านเมืองกำลังเป็นไฟ.

ไฟ

ภาษาญี่ปุ่นファイア

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นファイア

ไฟ

ภาษาเกาหลี불

หน้าเขียว

หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงอาการโกรธจัด เช่น เขาโกรธจนหน้าเขียว; หน้าซึ่งแสดงอาการเจ็บปวดมากเพราะถูกบีบเป็นต้น, โดยปริยายหมายความว่า ถูกบีบหรือบังคับหนัก.

ตกเขียว

หมายถึงน. วิธีการที่นายทุนให้เงินแก่ชาวนาหรือชาวไร่กู้เมื่อข้าวในนาลัดใบหรือลำไยมีลูกขนาดหัวแมลงวันแล้ว โดยตกลงกันว่าชาวนาชาวไร่จะให้ข้าวเปลือกหรือลำไยแก่นายทุนแทนเงินหลังจากนวดข้าวแล้วหรือหลังจากเก็บลำไยได้แล้ว, โดยปริยายหมายถึงการที่พ่อแม่รับเงินจากนายทุนซึ่งจ่ายให้เป็นค่าตัวเด็กผู้หญิงซึ่งยังเรียนหนังสือไม่จบไว้ล่วงหน้า เมื่อเรียนจบแล้วนายทุนจะมารับตัวเด็กไปเพื่อค้าประเวณีเป็นการใช้หนี้คืนให้แก่นายทุน.

เขียวชอุ่ม

ภาษาญี่ปุ่น万緑

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นばんりょく

ถั่วเขียว

ภาษาญี่ปุ่น緑豆

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นりょくとう

ชา(เขียว)

ภาษาญี่ปุ่น御茶

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นおちゃ

ฟักเขียว

ภาษาญี่ปุ่นとうがん

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นとうがん

สีเขียว

ภาษาเกาหลี녹색