ตัวกรองผลการค้นหา
ภาษา
ภาษาเกาหลี언어
หมายถึงน. ถ้อยคำที่ใช้พูดหรือเขียนเพื่อสื่อความของชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เช่น ภาษาไทย ภาษาจีน หรือเพื่อสื่อความเฉพาะวงการ เช่น ภาษาราชการ ภาษากฎหมาย ภาษาธรรม; เสียง ตัวหนังสือ หรือกิริยาอาการที่สื่อความได้ เช่น ภาษาพูด ภาษาเขียน ภาษาท่าทาง ภาษามือ; (โบ) คนหรือชาติที่พูดภาษานั้น ๆ เช่น มอญ ลาว ทะวาย นุ่งห่มและแต่งตัวตามภาษา. (พงศ. ร. ๓); (คอม) กลุ่มของชุดอักขระ สัญนิยม และกฎเกณฑ์ที่กำหนดขึ้นเพื่อสั่งงานคอมพิวเตอร์ เช่น ภาษาซี ภาษาจาวา; โดยปริยายหมายความว่าสาระ, เรื่องราว, เนื้อความที่เข้าใจกัน, เช่น ตกใจจนพูดไม่เป็นภาษา เขียนไม่เป็นภาษา ทำงานไม่เป็นภาษา.
ภาษาญี่ปุ่น言葉,言語
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นことば,げんご
unceremonious
แปลว่าที่เป็นกันเอง, ซึ่งไม่มีพิธีรีตอง, ซึ่งไม่มีพิธีการ
language
แปลว่าภาษา
การเลือกตั้งกันเองในกลุ่ม
ภาษาญี่ปุ่น互選
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นごせん
ส่วนตัว กันเอง เป็นการส่วนตัว
ภาษาจีน私下
cognate
แปลว่าซึ่งมาจากภาษาเดียวกัน
linguist
แปลว่านักภาษา
เกิดปะทะกำลังกันเอง เกิดยิงกันเอง
ภาษาจีน火并