ตัวกรองผลการค้นหา
ขาขึ้น
ภาษาจีน逆流而上
ขา
หมายถึงน. พวก, ฝ่าย, เช่น ขานักเลง ขาเจ้าชู้; เรียกผู้ร่วมเล่นการพนันเช่นไพ่ว่า ขา; คราว, เที่ยว, เช่น ขากลับ ขาเข้า ขาออก; (โบ) สลึง, ใช้เฉพาะราคาทองคำที่คิดเป็นราคาเงินบาท เศษที่เป็นสลึงเรียกว่า ขา เช่น ทองคำหนัก ๑ บาท เป็นราคาเงิน ๘ บาท ๒ สลึง เรียกว่า ทองเนื้อแปดสองขา ถ้าเป็นราคาเงิน ๘ บาท ๓ สลึง เรียกว่า ทองเนื้อแปดสามขา.
ภาษาพม่าေျခေထာက္
ขาหลัง
ภาษาญี่ปุ่น後足
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นあとあし
ภาษาญี่ปุ่น後脚
ภาษาเกาหลี다리
ขาออก
ภาษาจีน出口
หมายถึง(โบ) ส. เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๓ แทนคำว่า เขาสองคน เช่น สองขาพ่อลูก หมายถึง เขาสองคนพ่อลูก.
ภาษาเขมรជេីង
ทางขาไป
ภาษาญี่ปุ่น往路
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นおうろ
ภาษาจีน北上
ภาษาจีน往上爬