ตัวกรองผลการค้นหา
บิน
หมายถึงก. ไปในอากาศด้วยกำลังปีกหรือเครื่องยนต์เป็นต้น เช่น นกบิน เครื่องบินบิน, โดยปริยายหมายถึงการไปโดยลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ขวัญบิน จานบิน; เรียกหน่อไม้ที่ขึ้นสูงจนเป็นลำ แต่ยอดยังมีกาบหุ้มอยู่แก่เกินกิน ว่า หน่อไม้บิน.
หมายถึงดู นกกระจอก ๒.
การบินมา
ภาษาญี่ปุ่น飛来
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นひらい
ภาษาจีน翃
การบิน
ภาษาจีน飞行
ภาษาจีน航空
ภาษาจีน飞
ภาษาญี่ปุ่น飛ぶ
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นとぶ
ภาษาญี่ปุ่น飛行
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นひこう
fly off
แปลว่าบินจากไปทาง, บินหนีไปทาง
สายริบบินหลากสี
ภาษาจีน彩练