ตัวกรองผลการค้นหา
รูปร่าง หน้า รูปโฉม
ภาษาจีน姿容
รูป,รูป-
หมายถึง[รูบ, รูบปะ-] น. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยตา เป็นขันธ์ ๑ ในขันธ์ ๕ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ, ร่าง เช่น โครงรูป, ร่างกาย เช่น รูปตัวคน รูปตัวสัตว์, เค้าโครง เช่น ขึ้นรูป, แบบ เช่น รูปสามเหลี่ยม รูปรี รูปไข่; ลักษณนามใช้เรียกพระภิกษุสามเณร เช่น พระรูปหนึ่ง สามเณร ๒ รูป. ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด สำหรับพระภิกษุสามเณรพูดกับคฤหัสถ์, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. (ป., ส.).
รูปแบบ, รูป
ภาษาจีน形式
รูปลักษณ์ภายนอก,รูปแบบ,หน้าตา(ในสังคม)
ภาษาญี่ปุ่น体裁
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นていさい
semblance
แปลว่ารูปลักษณ์ภายนอก, ลักษณะภายนอก
รูปลักษณ์ภายนอก,หน้าตา
ภาษาญี่ปุ่น見目
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นみめ
รูปลักษณ์,เนื้อหา,รูปร่าง
ภาษาญี่ปุ่น形
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかたち
รูปลักษณ์อันน่าเกรงขาม
ภาษาญี่ปุ่น偉容
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいよう
รูปลักษณ์ที่เป็นสิริมงคล
ภาษาจีน福相
transfigure
แปลว่าทำให้รูปลักษณ์ภายนอกเปลี่ยนไป
ภาษาญี่ปุ่น威容
formal
แปลว่าเป็นรูปแบบ, ตามรูปแบบ