ตัวกรองผลการค้นหา
เยี่ยวงัว
หมายถึง(ถิ่น-อุดร) น. ต้นกะทกรก. [ดู กะทกรก (๑)].
งัวเงียลุก
หมายถึงตื่นนอนใหม่ ๆ, อาการคนเพิ่งตื่นนอน
ไซ
หมายถึง- เครื่องสานด้วยไม้ไผ่ชนิดหนึ่งเรียก ไซ - ชื่อหญ้าชนิดหนึ่ง ใบยาวแหลมคมเรียก หญ้าไซ. - เสกเป่าด้วยมนต์ เช่น วัวควายเป็นบาดแผล เสกมนต์เป่า เรียก ไซบาดแผล. - คลั่ง บ้าเลือด เช่น วัวควายถูกตี เลือดมันคลั่ง มันจะขวิดเรา เรียก งัวควายไซ.
งัวเลีย
หมายถึงน. เรียกผมที่หน้าผากซึ่งตั้งชันขึ้นไปแล้วปลายย้อนกลับลงมา.
เนื้อ (วัว ไก่ หมู ปลา แพะ)
ภาษาลาวซี้น (งัว ไก่ หมู ปา แบ้)
แนวนาบ่สมเข่า(ข้าว) เสาเฮือนบ่สมขื่อ ผือบ่สมสาดเหี่ยน งัวเกียน(เกวียน)บ่สมแอก ตาแฮกบ่สมไก่ต้ม งมเลี้ยงกะบ่กิน
ความหมายชาตินี้เกิดมา พี่กับน้องไม่ควรคู่กัน(ลักษณะหญิง/ชายเกี้ยวพาราสีกัน)
น้ำอาบงัว
หมายถึงน. นํ้าฝนที่ตกชะดินไหลลงมา มีสีเหลืองเข้ม.
ก่งด่ง
หมายถึงอาการชี้ขึ้น เช่น วัวตื่นวิ่งไปหางจะชี้ก่งด่ง อย่างว่า งัวถือเชิงหางชี้ก่งด่ง แล่นข้วมท่งลัดป่าลัดดอน บ่ได้กินได้นอน มันกะบ่เมื่อย
งัว
หมายถึงน. ชื่อปลาทะเลหลายชนิดในหลายวงศ์ เช่น วงศ์ Triacanthidae, Monacanthidae, Balistidae, Anacanthidae ผิวหนังหยาบเหนียวหรือเป็นแผ่นกระดูกหนาเรียงติดต่อกัน ฟันเป็นแผ่น ใช้แทะเล็มหาอาหารตามแนวปะการังและพื้นท้องทะเล ก้านครีบหลังก้านแรกและครีบท้องเป็นแท่งกระดูกใหญ่คล้ายเขาสัตว์, บางชนิดมีชื่อเรียกว่า วัว หรือ กวาง.
ตางัว
หมายถึงน. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวหลายชนิดในสกุล Turbo วงศ์ Turbinidae เช่น ชนิด T. marmoratus, T. bruneus เปลือกรูปทรงอ้วนป้อม แผ่นปิดกลมหนา ด้านนอกโค้ง ใช้แผ่นปิดเป็นเบี้ยตางัวสำหรับเล่นหมากรุก.
หมายถึงน. ชื่อไม้ดอกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
drowsily
แปลว่าด้วยความงัวเงีย, อย่างครึ่งหลับครึ่งตื่น, อย่างสะลึมสะลือ