ผลการค้นหา

อัปฏิฆะ

หมายถึง[อับปะติคะ] ว. ไม่ระคายใจ, ไม่เคืองใจ, ไม่แค้นเคือง. (ป. อปฺปฏิฆ).

อาสน์สงฆ์

หมายถึงน. ที่ยกพื้นสำหรับพระสงฆ์นั่ง.

อำนรรฆ

หมายถึง[-นัก] (กลอน) ว. หาค่ามิได้, เกินที่จะประเมินราคาได้. (แผลงมาจาก อนรรฆ).

โอฆ,โอฆ-,โอฆะ

หมายถึง[โอคะ-] น. ห้วงนํ้า; ในพระพุทธศาสนาหมายถึงกิเลสที่ท่วมทับจิตใจของหมู่สัตว์ มี ๔ อย่าง คือ ๑. กาโมฆะ = โอฆะ คือ กาม ๒. ภโวฆะ = โอฆะ คือ ภพ ๓. ทิฏโฐฆะ = โอฆะ คือ ทิฐิ ๔. อวิชโชฆะ = โอฆะ คือ อวิชชา. (ป., ส.).

โอฆชล

หมายถึง[-ชน] น. นํ้าในห้วงลึก. (ป.).

พระชงฆ์

หมายถึงแข้ง

หลังพระชงฆ์

หมายถึงน่อง

พระสมณสาสน์

หมายถึงจดหมาย(พระสังฆราช)

ทีฆ,ทีฆ-

หมายถึง[ทีคะ-] (แบบ) ว. ยาว, นาน, ยั่งยืน. (ป.; ส. ทีรฺฆ).

ทีฆชาติ

หมายถึงน. งู. (ป.).

ทีฆสระ

หมายถึงน. สระที่มีเสียงยาว ในภาษาบาลีได้แก่ อา อี อู เอ โอ, ในภาษาสันสกฤตได้แก่ อา อี อู เอ ไอ โอ ฤๅ ฦๅ เอา, ในภาษาไทยได้แก่ อา อี อือ อู เอ แอ โอ ออ เออ เอีย เอือ อัว ฤๅ ฦๅ.

ทีฆายุ

หมายถึง(แบบ) ว. อายุยืน. (ป.).