ตัวกรองผลการค้นหา
พริกชี้ฟ้า
ภาษาญี่ปุ่น獅子唐
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นししとう
พริกขี้หนู
ภาษาจีน小米椒
พริกไทย
ภาษาจีน胡椒
พริกไทยดำ
ภาษาจีน黑胡椒
พริกไทยป่น
ภาษาจีน胡椒面
พริก
หมายถึง[พฺริก] น. ชื่อนกชนิด Metopidius indicus ในวงศ์ Jacanidae ตัวสีนํ้าตาลเป็นมันวาว หางตาขาว ปากเหลือง นิ้วตีนยาวมากสำหรับใช้เดินบนพืชนํ้า บินไม่เก่ง กินพืชนํ้าและแมลง.
หมายถึง[พฺริก] น. ชื่องูพิษขนาดเล็กในสกุล Maticora วงศ์ Elapidae ตัวขนาดดินสอดำแต่ยาวมาก สีสวย ในประเทศไทยมี ๒ ชนิด คือ พริกท้องแดง (M. bivirgata) และ พริกสีนํ้าตาล (M. intestinalis).
พริกแกว
หมายถึงดู ขี้หนู ๑ (๑).
พริกดอง
หมายถึงน. พริกหั่นหรือตำละเอียดแช่ในนํ้าส้มใช้เป็นเครื่องปรุงรสอาหาร, พริกนํ้าส้ม ก็เรียก.
พริกเทศ
หมายถึงน. พริกแห้งเม็ดยาวมาจากต่างประเทศ.
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Piper nigrum L. ในวงศ์ Piperaceae ผลมีรสเผ็ดร้อน ใช้ปรุงอาหาร และทำยา, ถ้ามีเปลือกหุ้มอยู่เรียกว่า พริกไทยดำ, ถ้าเอาเปลือกออก เรียกว่า พริกไทยล่อน หรือ พริกไทยขาว.
ภาษาลาวหมากเผ็ด