ผลการค้นหา

1.รบแพ้ พ่ายแพ้ 2.ตี(ข้าศึก)พ่ายแพ้ไป รบชนะ

ภาษาจีน战败

ปฏิปักษ์

หมายถึงน. ฝ่ายตรงกันข้าม, ข้าศึก, ศัตรู. ว. ที่ตรงกันข้าม เช่น ฝ่ายปฏิปักษ์. (ส. ปรฺติปกฺษ; ป. ปฏิปกฺข).

เสี้ยน

หมายถึงน. เนื้อไม้ที่แตกเป็นเส้นเล็ก ๆ ปลายแหลมอย่างหนาม, เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น หน่อไม้แก่มีเนื้อเป็นเสี้ยน; ข้าศึก เช่น สระทุกข์ราษฎร์รอนเสี้ยน. (นิ. นรินทร์), เหือดเสี้ยนศึกสยาม สิ้นนาฯ. (ตะเลงพ่าย).

อริ

หมายถึง[อะริ, อะหฺริ] น. ข้าศึก, ผู้ที่ไม่ถูกกัน. (ป., ส.).

อุปสรรค

หมายถึง[อุปะสัก, อุบปะสัก] น. เครื่องขัดข้อง, ความขัดข้อง, เครื่องขัดขวาง. (ส. อุปสรฺค; ป. อุปสคฺค); คำสำหรับใช้เติมข้างหน้าคำนามหรือคำกริยาที่เป็นรูปคำบาลีหรือสันสกฤตให้มีความหมายแผกเพี้ยนไปจากเดิม หรือมีความหมายตรงข้ามกับความหมายเดิมเป็นต้น และถือเป็นคำเดียวกับคำนามหรือคำกริยานั้น เพราะตามปรกติจะไม่ใช้ตามลำพัง เช่น วัฒน์ = เจริญ อภิวัฒน์ = เจริญยิ่ง ปักษ์ = ฝ่ายปฏิปักษ์ = ฝ่ายตรงข้าม, ข้าศึก, ศัตรู.

ปัจนึก

คำบาลีปจฺจนีก

คำสันสกฤตปฺรติยนีก

ตั้งรับ(ข้าศึก),ยิงสกัดกั้น

ภาษาญี่ปุ่น迎え撃つ

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นむかえうつ

ประกาศโทษของข้าศึก ประกาศโทษและทำการปราบปราม(ข้าศึก เป็นอาทิ)

ภาษาจีน声讨

ไพริน

แปลว่าผู้มีเวร, ข้าศึก

พลอยไพริน

แปลว่าพลอยของข้าศึก

ประมาทข้าศึก

ภาษาจีน轻敌

ถูกข้าศึกยึดได้

ภาษาจีน沦陷