ตัวกรองผลการค้นหา
ทาย
หมายถึงน. ป่า. (ป.; ส. ทาว).
ป่า
หมายถึงน. ที่ที่มีต้นไม้ต่าง ๆ ขึ้นมา, ถ้าเป็นต้นสัก เรียกว่า ป่าสัก, ถ้าเป็นต้นรัง เรียกว่า ป่ารัง, ถ้ามีพรรณไม้ชนิดใดชนิดหนึ่งขึ้นอยู่มาก ก็เรียกตามพรรณไม้นั้น เช่น ป่าไผ่ ป่าคา ป่าหญ้า; (กฎ) ที่ดินที่ยังมิได้มีบุคคลได้มาตามประมวลกฎหมายที่ดิน; เรียกปลากัดหรือปลาเข็มที่เป็นพันธุ์เดิมตามธรรมชาติว่า ลูกป่า; (โบ) เรียกตำบลที่มีของขายอย่างเดียวกันมาก ๆ เช่น ป่าถ่าน ป่าตะกั่ว. ว. ที่ได้มาจากป่าหรืออยู่ในป่า เช่น ของป่า ช้างป่า สัตว์ป่า คนป่า, ที่ห่างไกลความเจริญ เช่น บ้านป่า เมืองป่า. ก. ตีดะไป ในคำว่า ตีป่า.
อรัญ,อรัญ-
หมายถึง[อะรัน, อะรันยะ-] น. ป่า. (ป. อรญฺ; ส. อรณฺย).
พนอง
หมายถึง[พะ-] น. ป่า. (ข. พฺนง).
พนาเวศ
หมายถึงน. ป่า.
wood
แปลว่าไม้ [ช่างก่อสร้าง]; ไม้, เนื้อไม้, ไม้เล็ก, หมู่ไม้, ป่า [ป่าไม้]
forest
แปลว่าพนาเวศ
deep
แปลว่าอย่างห่างไกล, อย่างลึกมาก (ป่า)
16,481
ภาษาเวียดนามอี๋ ว่าน ลิ่ว เชียน ซื่อ ไป่ ป่า สือ อี
ภาษาเกาหลี숲
ภาษาเกาหลี숨, 삼림
ป่า กิจการป่าไม้
ภาษาจีน林