ผลการค้นหา

พึ่ง

หมายถึงก. อาศัย เช่น พึ่งบารมีคนอื่น, พักพิง เช่น ไปพึ่งเขาอยู่, ขอความช่วยเหลือ เช่น หนีร้อนมาพึ่งเย็น.

อาศัย, พึ่งพาอาศัย

ภาษาจีน仰仗

อาศัย

หมายถึงก. พักพิง, พักผ่อน; พึ่ง; อ้างถึง เช่น อาศัยความตามมาตราที่ ... (ส.).

อิง

หมายถึงก. พิง เช่น อิงหมอน; พึ่ง, อาศัย, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ อาศัย เป็น อิงอาศัย.

ในสังกัด, พึ่ง, พึ่งพาอาศัยพึ่งอยู่กับ

ภาษาจีน附属

interdependence

แปลว่าการพึ่งพาอาศัยกัน, การอาศัยซึ่งกันและกัน

พึ่งพาอาศัย

ภาษาจีน依赖

ขึ้นอยู่กับ,พึ่งพาอาศัย,เช่นเคย

ภาษาญี่ปุ่น依

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นい

พึ่งพาอาศัย

ภาษาจีน倚赖

พึ่งพาอาศัย

ภาษาจีน仰赖

พึ่งพาอาศัย

ภาษาจีน倚靠

พึ่งพาอาศัยกัน

ภาษาจีน相依