ตัวกรองผลการค้นหา
วิวาท
หมายถึงก. ทะเลาะ เช่น เด็กวิวาทกัน, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทะเลาะ เป็น ทะเลาะวิวาท. (ป., ส.).
brangle
แปลว่าเถียง, ทะเลาะ
แปลว่าการทุ่มเถียง, ทะเลาะ
quarrel
แปลว่าโต้เถียง, ทะเลาะ, วิวาท, ทุ่มเถียง, เถียง, ทะเลาะเบาะแว้ง
การถกเถียง,ทะเลาะ
ภาษาญี่ปุ่น争議
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นそうぎ
ทะเลาะ,โต้เถียง,แข่งขัน,ชิง
ภาษาญี่ปุ่น争う
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นあらそう
มุมานะพยายามให้ได้มาซึ่งหรือให้บรรลุถึงซึ่ง ชิง ช่วงชิง ถกเถียง โต้เถียง ทะเลาะ วิวาท ขาด
ภาษาจีน争
ทะเลาะ,ต่อสู้
ภาษาเกาหลี싸우다
ทะเลาะ โกลาหล
ภาษาจีน讧
แปลว่าการทะเลาะวิวาท
hassle
แปลว่าการทะเลาะ, การโต้เถียง
fall out
แปลว่าทะเลาะกัน, ขัดแย้งกัน