ผลการค้นหา

ฉ้อฉล

หมายถึงก. ใช้อุบายหลอกลวงโดยเอาความเท็จมากล่าวเพื่อให้เขาหลงผิด.

disenchant

แปลว่าทำให้หมดความสนใจ, ทำให้ตาสว่าง, ทำให้ไม่หลงเชื่อผิดๆ

scatterbrain

แปลว่าคนประมาท, คนขี้หลงขี้ลืม, คนไม่มีสมาธิ, คนเลินเล่อ

ยาแฝด

หมายถึงน. ยาหรือสิ่งที่ผู้หญิงให้ผัวกินเพื่อให้หลงรักตัวคนเดียว.

ล่อลวง

หมายถึงก. ใช้อุบายทุจริตให้หลงเชื่อในสิ่งที่เป็นเท็จ เช่น ล่อลวงเด็กไปขาย.

เลอะเลือน

หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, ฟั่นเฟือน, เช่น พอแก่ตัว ความจำเลอะเลือน.

เต่าเลือน

หมายถึงน. ชื่อยันต์ชนิดหนึ่งทำเป็นรูปเต่า เพื่อทำให้คนหลงเลือน.

เสียงสูงผิดธรรมชาติ,เสียงแหลมจนหลง

ภาษาญี่ปุ่น裏声

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นうらごえ

เมามาย,ขาดสติ,หลงระเริง,เคลิ้มเหมือนเมา

ภาษาญี่ปุ่น酔い痴れる

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นよいしれる

เชลย,เหยื่อ,ผู้ถูกคุมขัง,คนที่หลงเสน่ห์

ภาษาญี่ปุ่น虜

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นとりこ

เตือนให้รู้ว่าหลงผิด, เตือนให้ตื่นจากความเพ้อฝัน

ภาษาจีน棒喝

ใช้อุปมาว่า ลำพอง หยิ่งผยอง หลงระเริง ลืมตัว

ภาษาจีน趾高气扬