ตัวกรองผลการค้นหา
ศาลสูงสุด
หมายถึง(กฎ) น. ศาลที่อยู่ในลำดับสูงสุดเหนือศาลทั้งหลายในสายเดียวกัน คดีที่ศาลสูงสุดพิจารณาพิพากษาแล้วถือว่าถึงที่สุด.
jurisdiction
แปลว่าขอบเขตอำนาจที่ศาลและกฏหมายควบคุมไปถึง
ระบบศาลรูปผสม ซึ่งเป็นศาลที่พิจารณาคดีโดยผู้พิพากษา และคณะลูกขุนประชาชน
ภาษาจีน合议制
ศาลรูปผสม เป็นศาลที่ประกอบด้วยผู้พิพากษา และคณะลูกขุนประชาชนร่วมกันพิจารณาคดี
ภาษาจีน合议庭
ให้การ
หมายถึง(กฎ) ก. ให้ถ้อยคำเกี่ยวกับเรื่องที่เป็นมา เช่น จำเลยให้การต่อศาล.
เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลซึ่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมแต่งตั้งโดยเฉพาะตัว หรือโดยตำแหน่งหน้าที่ ให้ปฏิบัติหน้าที่พิทักษ์ทรัพย์สิน และจัดการเกี่ยวกับทรัพย์สินของลูกหนี้ในคดีล้มละลายเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์นี้ถือว่าเป็นเจ้าพนักงานของศาล.
เขตอำนาจศาล
หมายถึง(กฎ) น. พื้นที่และประเภทคดีที่ศาลมีอำนาจพิจารณา.
ศาลว่าการในสมัยโบราณ วัด สุเหร่า
ภาษาจีน寺
สำนวนความ
หมายถึง(กฎ) น. บรรดาคำคู่ความและเอกสารหรือแผ่นกระดาษไม่ว่าอย่างใด ๆ ที่คู่ความหรือศาลหรือเจ้าพนักงานศาลได้ทำขึ้น ซึ่งประกอบเป็นสำนวนของคดี.
งอมืองอเท้าต้องอยู่ศาลเจ้า
ศาลเจ้าที่บูชาเทพแห่งพืชพันธุ์ธัญญาหาร
ภาษาญี่ปุ่น稲荷
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいなり
การตัดสินของศาล,การพิจารณาคดี,การตัดสินกีฬา
ภาษาญี่ปุ่น審判
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしんぱん