ค้นเจอ 535 รายการ

ถนน

หมายถึง[ถะหฺนน] น. หนทางที่ทำขึ้น, ลักษณนามว่า สาย, สนน ก็ว่า, โบราณเขียนเป็น ถนล. (จารึกวัดป่ามะม่วง); (กฎ) ทางเดินรถ ทางเท้า ขอบทาง ไหล่ทาง ทางข้าม ตามกฎหมายว่าด้วยการจราจรทางบก ตรอก ซอย สะพาน หรือ ถนนส่วนบุคคล ซึ่งเจ้าของยินยอมให้ประชาชนใช้เป็นทางสัญจรได้. (ข. ถฺนล่).

toll-gate

แปลว่าด่านกั้นถนน เพื่อเรียกเก็บเงินค่าธรรมเนียมในการผ่าน

land, productive

แปลว่าที่ดินที่ใช้เพาะปลูก : พื้นที่ในเขตชลประทานที่สามารถใช้เพาะปลูกได้มากที่สุด ซึ่งจะมีประมาณ 94% ของพื้นที่ทั้งหมด ส่วนที่เหลือเรียกว่า non-productive land ซึ่งจะเป็นถนน คันคูน้ำ บ้าน คอกสัตว์ ฯลฯ

crossing

แปลว่าถนนที่ตัดผ่านทางรถไฟ, ทางข้ามถนนทางม้าลาย

paving brick

แปลว่าอิฐปูถนน

asphalt road

แปลว่าถนนลาดยาง

corner

แปลว่ามุม, หัวโค้ง, หัวเลี้ยวหัวต่อ, หัวถนนทำมุม, เลี้ยวมุม

steam-roller

แปลว่ารถบดถนน ที่ใช้เครื่องจักรไอน้ำ อย่างสมัยก่อน (ปัจจุบันนิยมใช้เครื่องดีเซลเรียกว่า Diesel roller)

metal, mitallic

แปลว่าโรย (ถนน) ด้วยหิน, หินโรยถนน, โลหะ

white line

แปลว่าเส้นขาวที่ขีดบนถนน เพื่อแบ่งเส้นทางของยวดยานตามกฎจราจร

cinder-block

แปลว่าก้อนถ่านหินที่ใช้โรยหรือถมถนน, อิฐซึ่งทำจากถ่านหิน

road gang

แปลว่ากลุ่มคนงานสร้างหรือซ่อมถนน