ผลการค้นหา

ยาน

หมายถึงน. เครื่องนำไป, พาหนะต่าง ๆ เช่น รถ เกวียน เรือ, มักใช้เข้าคู่กับคำ พาหนะ เป็น ยานพาหนะ. (ป., ส.).

เกวียน รถม้าสองล้อสำหรับบรรทุกของหนัก

ภาษาจีน大车

สกฏ,สกฏ-,สกฏะ

หมายถึง[สะกะตะ-] น. เกวียน. (ป.).

สัตถ,สัตถ-,สัตถ-

หมายถึง(แบบ) น. เกวียน. (ป.; ส. สารฺถ).

ตะลอง

หมายถึงน. อัตราตวงของโบราณ มีพิกัดเท่ากับ ๔ กระชุก, และ ๔ ตะลอง เป็น ๑ เกวียน.

แนวนาบ่สมเข่า(ข้าว) เสาเฮือนบ่สมขื่อ ผือบ่สมสาดเหี่ยน งัวเกียน(เกวียน)บ่สมแอก ตาแฮกบ่สมไก่ต้ม งมเลี้ยงกะบ่กิน

ความหมายชาตินี้เกิดมา พี่กับน้องไม่ควรคู่กัน(ลักษณะหญิง/ชายเกี้ยวพาราสีกัน)

ศกฏะ

หมายถึง[สะกะตะ] น. เกวียน. (ส.; ป. สกฏ).

เล่ม

หมายถึงลักษณนามสำหรับเรียกสิ่งของบางชนิดที่มีลักษณะยาวเรียวอย่างมีด หอก พาย เข็ม เช่น มีดเล่มหนึ่ง เข็ม ๒ เล่ม, ใช้เรียกเกวียนหรือสมุดหนังสือว่า เล่ม ด้วย เช่น เกวียน ๒ เล่ม หนังสือ ๓ เล่ม สมุด ๔ เล่ม.

บั้น

หมายถึงน. ชื่อมาตราตวงข้าว ๒ บั้น เป็น ๑ เกวียน.

อักขะ

หมายถึง[-ขะ] น. เพลา, เพลาเกวียนหรือรถ; เกวียน; กระดูกไหปลาร้า. (ป.; ส. อกฺษ).

archaic cubic measure

แปลว่าตะล่อม

เพลา

คำบาลีเวลา

คำสันสกฤตเวลา