ตัวกรองผลการค้นหา
กร
หมายถึง[กอน] น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. (ป.).
อ่านว่ากอน
หมายถึง[กอน] น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น เจ้างามกรอ่อนดังงวงเอราวัณ. (กลบท). (ป., ส.).
กร.
ย่อมาจากกองเรือยุทธการ
แปลว่าผู้ก่อ, ผู้ริเริ่ม, ผู้ทำ
อินทุนิพา
แปลว่าเสมือนจันทร์
กร, กรณ์
คำบาลีกร กรณ
คำสันสกฤตกรณ
hand
แปลว่ากร
กรวินท์
แปลว่าทับทิม
กรอย
หมายถึงก้น เรียกกรอย เช่นกองก้นกองกรอยกอยก็ว่าอย่างว่าแม่อี่น้อยต่ำหูกกะหลับเอากะหลับแขวนคอให้น้อง น้องบ่เหล่นกองก้นกองกอยไฟไหม้หมอนอี่นายกับแก้กับแก้ฮองปลายไม้โอดโอสาวนางโพขี่ม้าเดบเด้งเอาม้ากูมาเฮ็ดนาหนองไพ่แข้ขึ้นไข่แมงดาขึ้นฟักไก่ขาหักตักขึ้นตักลง(กล่อมลูก)
กรพ.
ย่อมาจากกองรบพิเศษ