ตัวกรองผลการค้นหา
วิชา
ภาษาเกาหลี과목
บังคับ
หมายถึงน. (โบ) การว่ากล่าวปกครอง, อำนาจศาลสมัยมีสภาพนอกอาณาเขต, เช่น คนในบังคับอังกฤษ; กฎเกณฑ์ของการประพันธ์ที่บัญญัติใช้ในฉันทลักษณ์ เช่น บังคับครุลหุ บังคับเอกโท บังคับสัมผัส. ก. ใช้อำนาจสั่งให้ทำหรือให้ปฏิบัติ; ให้จำต้องทำ เช่น อยู่ในที่บังคับ; ให้เป็นไปตามความประสงค์ เช่น บังคับเครื่องบินให้ขึ้นลง.
การบังคับ
ภาษาญี่ปุ่น強制
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นきょうせい
ภาษาญี่ปุ่น制御する
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นせいぎょする
ภาษาญี่ปุ่น無理矢理
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นむりやり
โดยบังคับ
ภาษาเกาหลี강제로
ภาษาจีน勉强
ภาษาญี่ปุ่นコントロールする
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นコントロールする
ภาษาญี่ปุ่น強制する
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นきょうせいする
ภาษาญี่ปุ่น無理遣り
ภาษาญี่ปุ่นプレッシャーを掛ける
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นプレッシャーをかける
รับโดยถูกบังคับ
ภาษาเกาหลี떠맡다