ตัวกรองผลการค้นหา
กวินตรา
แปลว่าเครื่องหมายแห่งความดีงาม
ตรา
หมายถึง[ตฺรา] น. เครื่องหมายที่มีลวดลายและทำเป็นรูปต่าง ๆ สำหรับประทับเป็นสำคัญ เช่น ตราพระราชสีห์ ตราพระคชสีห์ ตราบัวแก้ว, สำหรับเป็นเครื่องประดับในจำพวกราชอิสริยาภรณ์ เช่น ตราช้างเผือก, สำหรับเป็นเครื่องหมาย เช่น ผ้าตรานกอินทรี. ก. ประทับเป็นสำคัญ เช่น ตราไว้; กำหนดไว้, จดจำไว้, เช่น ตราเอาไว้ที; ตั้งไว้ เช่น ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้.
อ่านว่าตฺรา
ภาษาจีน印章
ภวินท์
แปลว่าเจ้าแห่งภพ, เป็นใหญ่ในโลก
ตราประทับ, ตรา
ภาษาเกาหลี도장
ภ.
ย่อมาจากตำรวจภูธร
ย่อมาจากภาพยนตร์
stamp
แปลว่าตรา
note
mark
ภ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๒ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ปรารภ ลาภ.