ค้นหา "ปริญญาเอก ดุษฎีบัณฑิต" ใน คำศัพท์/สำนวนทั้งหมด

หมายถึง[เอกะ-, เอกกะ-] ว. หนึ่ง (จำนวน); ชั้นที่ ๑ (ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้น หรือขั้นของยศ ตำแหน่ง คุณภาพ หรือวิทยฐานะ สูงกว่า โท) เช่น ร้อยเอก ข้าราชการชั้นเอก ปริญญาเอก; เรียกเครื่องหมายวรรณยุกต์รูปดังนี้ ว่า ไม้เอก; ดีเลิศ เช่น กวีเอก, สำคัญ เช่น ตัวเอก; เรียกระนาดที่มีเสียงแกร่งกร้าวกว่าระนาดทุ้ม มีไม้แข็ง ๒ อันสำหรับตี ว่า ระนาดเอก. (โบ) น. เรียกลูกหญิงคนที่ ๗ ว่า ลูกเอก, คู่กับลูกชายคนที่ ๗ ว่า ลูกเจ็ด. (กฎ.). (ป., ส.).

พจนานุกรมไทย

สอบเข้าเรียนระดับปริญญาตรีหรือปริญญาเอก

ภาษาจีน考研

คำศัพท์ไทย – จีน

หค.อนศ.

ย่อมาจากหัวหน้าโครงการปริญญาเอก สาขานิเทศศาสตร์

อักษรย่อ

ปริญญา

ภาษาเกาหลี학위

คำศัพท์ไทย – เกาหลี

ปริญญา

คำบาลีปริญฺญา