ผลการค้นหา

กรสุทธิ์

อ่านว่ากะ-ระ-สุด

รณรณก

แปลว่ากามเทพ

บรรจถรณ์

คำบาลีปจฺจตฺถรณ

คำสันสกฤตปฺรตฺยาสฺตรณ

กุก กุก เกีย เกีย

หมายถึงอยู่ข้างๆไม่ไกลไม่ใกล้

ดารกะ

อ่านว่าดา-ระ-กะ

สรกะ

อ่านว่าสะ-ระ-กะ

ประ,ประ-,ประ-

หมายถึง[ปฺระ] ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร เช่น ประทม เป็น บรรทม.

ปกรณัม

หมายถึง[ปะกะระนำ] น. ปกรณ์, เรื่อง, เช่น ปักษีปกรณัม. (ส. ปฺรกรณ; ป. ปกรณ).

มาปกะ

อ่านว่ามา-ปะ-กะ

มสารกะ

อ่านว่ามะ-สา-ระ-กะ

มาปกะ

หมายถึง[-ปะกะ] น. ผู้ก่อสร้าง. (ป.).

ดูกร

อ่านว่าดู-กะ-ระ