ตัวกรองผลการค้นหา
การรวบรวมพล,การยกพล(ออกรบ)
ภาษาญี่ปุ่น挙兵
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นきょへい
combatant
แปลว่านักรบ
นักรบ
ภาษาจีน勇士
ภาษาญี่ปุ่น武家
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นぶけ
พันธ์ณรงค์
แปลว่านักรบที่มีความผูกพัน, ผูกพันกับการรบ
ภาษาญี่ปุ่น戦士
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นせんし
พล,พล-
หมายถึง[พน, พนละ-, พะละ-] น. กำลัง, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น พระทศพล อันเป็นพระนามพระพุทธเจ้า หมายความว่า ทรงมีพระญาณอันเป็นกำลัง ๑๐ ประการ มี ฐานาฐานญาณ คือ ปรีชาหยั่งรู้ฐานะและสิ่งที่มิใช่ฐานะเป็นต้น; ทหาร เช่น กองพล ตรวจพล ยกพลขึ้นบก; สามัญ, ธรรมดา ๆ, พื้น ๆ, เช่น ของพล ๆ; ยศทหารและตำรวจสัญญาบัตร รองจากจอมพล (เดิมใช้ว่า นายพล). (ป., ส.).
พิริยพฤนท์
หมายถึง[พิริยะพฺรึน] น. หมู่นักรบ, พลนักรบ. (ป. วิริย + ส. วฺฤนฺท).
ชัชนนท์
ชัชลี
ยุทธวัน