ผลการค้นหา

บุญ,บุญ-

หมายถึง[บุน, บุนยะ-] น. การกระทำดีตามหลักคำสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).

กฤตธัช

แปลว่าผู้สร้างธงชัย

กฤตนัย

แปลว่าผู้มีนโยบายดี มีวิธีแนะนำดี

กฤตพจน์

แปลว่าผู้ทำตามถ้อยคำ, ผู้เชื่อฟัง

กฤตพร

แปลว่าผู้สร้างพร

กฤตพล

แปลว่าผู้มีพลัง, ผู้เข้มแข็ง

กฤตพิรุฬห์

แปลว่าผู้เจริญ

กฤตภัค

แปลว่าผู้ทำให้เกิดความเจริญ

กฤตมุข

แปลว่าความชำนาญ

กฤตฤทธิ์

แปลว่าสำเร็จด้วยอำนาจวิเศษ

กฤตศรัณย์

แปลว่าผู้เป็นที่พึ่ง

ชินกฤต

แปลว่าสร้างชัยชนะ มีชัยชนะ