ตัวกรองผลการค้นหา
ชิน
หมายถึงก. เคยมาแล้วบ่อย ๆ, คุ้นหรือเจน.
accustom to
แปลว่าเคยชินกับ, ชินกับ, ทำให้ชินกับ
วชิร-
หมายถึง[วะชิระ-] น. สายฟ้า; เพชร; อาวุธพระอินทร์. (ป.; ส. วชฺร).
หมายถึงน. โลหะเจือชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยตะกั่วและดีบุก นิยมใช้ทำพระเครื่อง; (โบ) ชิน หรือ ชินธาตุ หมายถึง ดีบุก. (ปรัดเล).
ความเคยชิน
ภาษาญี่ปุ่น慣れ
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นなれ
ภาษาจีน习惯
ร.ว.ร.
ย่อมาจากโรงเรียนร่มเกล้าวัฒนานคร สระแก้ว รัชมังคลาภิเษก จังหวัดสระแก้ว
อ่านว่าชิน
เคยชิน
ภาษาจีน熟悉
ภาษาจีน; 曾经
วว.
ย่อมาจากพระธรรมวิวรณ์