ตัวกรองผลการค้นหา
คอลิ้น, เป็นปากเป็นเสียงให้
ภาษาจีน喉舌
เป่าปาก
หมายถึงก. เอานิ้วมือใส่ปากแล้วเป่าให้เกิดเสียง; หายใจทางปากเพราะเหนื่อยมาก.
รักษายี่ห้อ
หมายถึง(ปาก) ก. ระวังไม่ให้เสียชื่อเสียง.
เป็นปากเป็นเสียงกัน ทะเลาะวิวาท
ภาษาจีน吵嘴
ปาก
หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ ที่อยู่ในบริเวณปาก เช่น ปากเปื่อย; ขอบช่องแห่งสิ่งต่าง ๆ เช่น ปากหม้อ ปากไห; ต้นทางสำหรับเข้าออก เช่น ปากช่อง ปากตรอก; กลีบดอกกล้วยไม้คล้ายรูปกรวยหรือหลอดที่อยู่ตรงกลางเป็นที่อยู่ของเกสร, กระเป๋า ก็เรียก; ใช้เป็นลักษณนามของสิ่งบางอย่างเช่นแหอวนหรือพยานบุคคล เช่น แหปากหนึ่ง อวน ๒ ปาก พยาน ๓ ปาก. ก. พูด เช่น ดีแต่ปาก.
เสียง, เสียงดัง
ภาษาจีน响声
ซี้ด
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงสูดปากเช่นกินอาหารเผ็ดเป็นต้น.
ทะเลาะ
หมายถึงก. ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ, โต้เถียงกัน, เป็นปากเป็นเสียงกัน.
จุปาก
หมายถึงก. ทำเสียงด้วยปากดังจุ ๆ.
ภาษาเกาหลี고모
ส่วนปาก
ภาษาจีน口器
ปากทาง
ภาษาจีน道口儿