ตัวกรองผลการค้นหา
กัก
หมายถึงก. ไม่ให้ล่วงพ้นเขตที่กำหนดไว้, กำหนดเขตให้อยู่, เช่น กักตัว, กักกัน ก็ว่า; ยึดไว้, ไม่ปล่อยไป, เช่น กักรถ กักนํ้า. ว. หยุดชะงัก เช่น หยุดกัก.
ภาษาเกาหลี억류하다(ใช้กับคน), 압류하다(ใช้กับสิ่งของ)
ภาษาจีน; 隔离
ภาษาจีน卡
ภาษาจีน扣留
in and out
แปลว่าเข้าๆ ออกๆ
wax and wane
แปลว่าขึ้นๆ ลงๆ
go out and come in again and again
fluctuate
rise and fall
up and down
dam up
แปลว่ากัก