ตัวกรองผลการค้นหา
หลงทาง
ภาษาจีน迷失
หลง
หมายถึง[หฺลง] ก. สำคัญผิด, เข้าใจผิด, เช่น กาหลงเข้าใจว่าไข่นกดุเหว่าเป็นไข่ของตน; หมกมุ่น, มัวเมา, คลั่งไคล้, เคลิบเคลิ้ม, เช่น หลงในอบายมุข หลงเสน่ห์; พลัด เช่น กาหลงเข้าไปในฝูงหงส์, เข้าไปแล้วหาทางออกไม่ได้ เช่น หลงป่า หลงทาง; เหลืออยู่, ตกค้างอยู่, เช่น มะม่วงหลง ฝนหลงฤดู; มีความจำเลอะเลือน, สติเฟือนไป, เช่น พอแก่ก็ชักจะหลงแล้ว; เรียกเสียงที่แผดดังผิดปรกติ หรือเสียงที่ผิดระดับเสียงดนตรีว่า เสียงหลง.
ภาษาจีน迷路
หลงเข้ามา
ภาษาจีน不注意的罪过
astray
แปลว่าพลัด, หลง, หลงทาง
stray
แปลว่าซึ่งพลัดหลง, หลงทาง
หลงทาง หลงไหล
ภาษาจีน失迷
straggle
แปลว่าหลงทาง, พลัดหลง
be infatuated
แปลว่าหลง
infatuation
แปลว่าความหลง
lose one's way