ผลการค้นหา

มารุมมาตุ้ม

หมายถึงว. มะรุมมะตุ้ม, กลุ้มรุมทำให้เกิดรำคาญ, เช่น เจ้าหนี้มามารุมมาตุ้มทวงหนี้กันใหญ่.

อยากคุยชิบหาย แต่กลัวทักไปแล้ว เค้ารำคาญ

โล่งหู

หมายถึงก. รู้สึกสบายอกสบายใจเพราะไม่ได้ยินเสียงที่เคยทำให้รำคาญหูอยู่เป็นประจำ.

New brooms sweep clean

หมวดเลื่อนตำแน่งการงานเบิกบานใจ ชักเห่อใหญ่วุ่นทำน่ารำคาญ

เข็มขัด

หมายถึงสิ่งที่น่ารำคาญที่สุดตอนเข้าประตูสู่สนามบิน เป็นไปได้ไม่ต้องใช้ หรือใช้เชือกแทนสะดวกกว่า

เคือง

หมายถึงก. ไม่พอใจและเริ่มรู้สึกโกรธ; ระคาย เช่น เคืองตา, รำคาญ เช่น เคืองหู เคืองใจ.

เจี๊ยว

หมายถึง(ปาก) ก. ส่งเสียงดังเซ็งแซ่ก่อให้เกิดความรำคาญ โดยมากเป็นเสียงผู้หญิงหรือเด็ก, เจี๊ยวจ๊าว ก็ว่า; ก่อเรื่องวุ่นวาย, เอะอะอาละวาด. ว. อาการที่ส่งเสียงดังเซ็งแซ่ก่อให้เกิดความรำคาญ โดยมากเป็นเสียงผู้หญิงหรือเด็ก, เจี๊ยวจ๊าว ก็ว่า.

วุ้ย

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกตกใจ เก้อเขิน หรือไม่พอใจ เป็นต้น (โดยมากเป็นเสียงผู้หญิง) เช่น วุ้ย น่ารำคาญ.

ขวาง

หมายถึง[ขฺวาง] ก. กีดกั้น, สกัด; รำคาญหรือไม่ถูกใจ; ใช้เข้าคู่กับ กว้าง เป็น กว้างขวาง หมายความอย่างเดียวกับคำว่า กว้าง.

เจ้ากี้เจ้าการ

หมายถึงน. ผู้ที่ชอบเข้าไปวุ่นในธุระของคนอื่นซึ่งมิใช่หน้าที่ของตนจนน่ารำคาญ.

ระอา

หมายถึงก. เบื่อหน่ายหรือหมดกำลังใจเพราะถูกรบกวน, ทำให้เกิดรำคาญหรือมีเหตุติดขัดบ่อย ๆ, ระอิดระอา ก็ว่า.

ฤๅษีเลี้ยงลิง

หมายถึง(สำ) น. ผู้เลี้ยงเด็กซุกซนหรือปกครองคนหมู่มากที่ไม่อยู่ในระเบียบวินัยย่อมเดือดร้อนรำคาญ.