ตัวกรองผลการค้นหา
coquillage
แปลว่าลวดลายแบบเปลือกหอย ซึ่งใช้กแต่งกรอบหรือบนวัตถุอื่นตามแบบศิลปสมัยศตวรรษที่สิบเจ็ดหรือสิบแปด
bezel
แปลว่ากรอบโลหะวงแหวนที่ล้อมกระจกหน้าปัดหน้าฬิกา; (เครื่องเพชรพลอย) ก้ามวงแหวนที่ยึดเกาะเม็ดพลอยหรือเพชร
หูเสือ
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Coleus amboinicus (Lour.) Spreng. ในวงศ์ Labiatae ใบกลมแข็งกรอบมีขน กลิ่นฉุน กินได้.
มะกอกฝรั่ง
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Spondias cytherea Sonn. ในวงศ์ Anacardiaceae ผลใหญ่ เนื้อหนากรอบ กินดิบ ๆ ได้.
จี้
หมายถึงน. เครื่องประดับมีรูปเหลี่ยม กลม หรือรี มักทำด้วยทองคำประดับเพชรพลอยเป็นต้น มีห่วงที่กรอบสำหรับห้อยคอ.
slip seat
แปลว่าที่รองนั่งบุนวมหรือหวาย ชอบทำในสมัยควีนแอนน์ สามารถยกออกจากกรอบหรือโครงเก้าอี้ได้
หัวเข้า
หมายถึงน. หัวของตัวหนังสือที่ม้วนเข้าอยู่ภายในเส้นกรอบของตัวอักษร เช่น ตัว ถ ตัว ผ, ตรงข้ามกับ หัวออก. (ดู หัวออก).
คุกกี้
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลี ไข่ เนย น้ำตาล เป็นต้น ทำเป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วอบให้กรอบ. (อ. cookie).
หมี่
หมายถึงน. เรียกแป้งข้าวเจ้าที่โรยเป็นเส้นลงในนํ้าเดือดพอสุกแล้วนำมาตากแห้งว่า เส้นหมี่, ชื่ออาหารประเภทหนึ่งที่ทำด้วยเส้นหมี่ เช่น หมี่กรอบ หมี่กะทิ. (จ.).
เต้าทึง
หมายถึงน. ชื่อของหวานชนิดหนึ่ง มีถั่วแดงกับลูกเดือยต้ม แป้งกรอบ ลูกพลับแห้ง เป็นต้น ใส่นํ้าตาลต้มร้อน ๆ. (จ.).
เบื้องญวน
หมายถึงน. ชื่ออาหารว่างแบบญวนชนิดหนึ่ง ใช้วิธีกรอกแป้งลงบนกระทะให้บางกรอบ ใส่ไส้กุ้งแล้วพับ ๒ เรียกว่า ขนมเบื้องญวน.
ปากกบ
หมายถึงน. รอยมุมของสิ่งที่มีรูปสี่เหลี่ยมประกบกันเป็นรอยแบ่งมุมฉากออกเป็น ๒ มุม เช่น รอยมุมสบง จีวร กรอบรูป กรอบหน้าต่าง.