ตัวกรองผลการค้นหา
ภาณกะ
อ่านว่าพา-นะ-กะ
มิคลุทกะ
อ่านว่ามิ-คะ-ลุด-ทะ-กะ
โมษกะ
อ่านว่าโม-สะ-กะ
วาทกะ
อ่านว่าวา-ทะ-กะ
หาสกะ
อ่านว่าหา-สะ-กะ
หมายถึง[วาทะกะ] น. ผู้ประโคม, ผู้บรรเลงดนตรี, นักดนตรี. (ส.).
ปีฬกะ
หมายถึง[-ละกะ] น. ฝี, ต่อม, ไฝ. (ป. ปีฬกา; ส. ปีฑกา).
ยานกะ
หมายถึง[-นะกะ] น. ยานพาหนะเล็ก ๆ. (ป., ส.).
กะไต
หมายถึงกรรไกร
กะสมอ
หมายถึงก. นำสมอเรือไปทอดไว้ในที่ที่เรือใหญ่ต้องการเข้าจอดหรือเทียบเรือ ซึ่งเป็นที่เข้าจอดหรือเข้าเทียบแล้วค่อย ๆ กว้านสมอนำเรือเข้าไป.
โชตกะ
หมายถึง[โชตะกะ] น. ผู้รุ่งเรือง, ผู้สว่างไสว, ผู้ส่อง. (ป.).
ดารกะ
หมายถึง[-ระกะ] (แบบ) น. ดาว, ดวงดาว. (ป., ส. ตารกา).