ตัวกรองผลการค้นหา
ปริญญาบัตร
หมายถึงน. บัตรที่แสดงวิทยฐานะของผู้สำเร็จการศึกษาว่ามีศักดิ์และสิทธิ์ระดับปริญญา.
เสวย
หมายถึง[สะเหฺวย] ก. ได้รับ, ได้ประสบ, เช่น เสวยทุกขเวทนา, ได้รับประโยชน์ เช่น เสวยสิทธิ์. (ข. โสฺวย).
ผู้ที่มีสิทธิ์ในความรักน้อยที่สุด คือผู้ที่ต้องการความรักมากที่สุด
แปลว่าแต่เราสั่งให้ท่านรักศัตรู และอธิฐานภาวนา ให้ผู้ที่กระทำผิดต่อท่าน
(คนนอกหรือประเทศอื่น) มีสิทธิ์ในการเข้าไปจับปลา
ภาษาญี่ปุ่น入漁
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นにゅうぎょ
1.ครอบครอง มีสิทธิ์ 2.สิ่งที่มีอยู่ 3.ทั้งหมด
ภาษาจีน所有
เกิบ
หมายถึง(โบ) ก. กำบัง, บัง, เช่น เศวตฉัตรรัตนก้งง เกิบบนบรรจถรณ์. (สรรพสิทธิ์), เฉกฉายกมลาสน์ฉัตรา เกิบก้งงเกศา. (สรรพสิทธิ์).
กระกรุ่น
หมายถึง(กลอน) ว. กรุ่น ๆ เช่น ไฟฟุนกระกรุ่นเกรียม. (สรรพสิทธิ์).
กรรทบ
หมายถึง[กัน-] (กลอน) ก. กระทบ เช่น ฟองฟัดซัดดล กรรทบนาวี. (สรรพสิทธิ์).
การยืนยันความคิดของตนเอง,การเรียกร้องสิทธิ์,การอ้างสิทธิ
ภาษาญี่ปุ่น主張
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしゅちょう
กรกัติ
หมายถึง[กฺระกัด] (โบ) ก. กระกัด, ใคร่, อยาก, ยินดี, เช่น กรกัติกามา. (สรรพสิทธิ์).
กระเษียร
หมายถึง(โบ; กลอน; แผลงมาจาก เกษียร) น. นํ้านม เช่น เนาในกระเษียรนิทรบันดาล. (สรรพสิทธิ์).
พิพาท
หมายถึงก. โต้แย้งสิทธิ์ เช่น พิพาทเรื่องที่ดิน พิพาทเรื่องมรดก. (ป., ส. วิวาท).