ผลการค้นหา

โชน

หมายถึงว. อาการที่ไหม้ทั่วเต็มที่ เช่น ไฟลุกโชน; แรง, เร็ว, เช่น ไหลโชน พุ่งโชน.

กระเบิก

หมายถึง(กลอน) ก. เบิก เช่น ปรดิพหุลดุลยปรดิมุข หุลดุลยอุกกลุก ก็เกริกกระเบิกหาวหบ. (อนิรุทธ์).

สายชนวน

หมายถึงน. กระดาษห่อดินปืนม้วนเป็นเส้น ใช้จุดให้ไฟลุกแล่นเข้าไปติดดินระเบิด.

แบ็บ

หมายถึงว. อาการที่นอนอยู่กับที่ ลุกไม่ไหว ในลักษณะที่หมดกำลังหรือเจ็บป่วยมีอาการเพียบเป็นต้น ในคำว่า นอนแบ็บ.

ฉากที่เงียบวังเวง วาระที่เงียบวิเวกในที่ประชุมที่ไม่มีผู้ลุกขึ้นแถลง

ภาษาจีน冷场

เจริญ, รุ่งเรือง, เฟื่อง,แพร่หลาย, ส่งเสริมให้เกิดความเจริญ, ลุกขึ้น, ยืนขึ้น, อนุญาต, อาจจะ

ภาษาจีน兴

ตี(ไข่),เขี่ย(ไฟ)ให้ลุกโชน,กวน,กระพือ,ปลุกเร้า

ภาษาญี่ปุ่น掻き立てる

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかきたてる

Get Up

กริยาช่อง 2Got Up

กริยาช่อง 3Gotten Up

แปลว่าลุกขึ้น,ลุกจากเตียง,ลุกจากที่นอน

Catch Up In

กริยาช่อง 2Caught Up In

กริยาช่อง 3Caught Up In

แปลว่าลุกขึ้นมา

Rise

กริยาช่อง 2Rose

กริยาช่อง 3Risen

แปลว่าลุกขึ้น

พยุง

หมายถึง[พะยุง] ก. ประคองให้ทรงตัวอยู่, ประคองให้อยู่ในสภาพปรกติ, เช่น พยุงตัวลุกขึ้น พยุงตัวไม่ให้จมน้ำ, ระวังไม่ให้ล้มไม่ให้ซวนเซเป็นต้น เช่น พยุงลุก พยุงนั่ง พยุงคนไข้ พยุงฐานะ, (ปาก) พยุพยุง ก็ว่า.

สะบัดก้น

หมายถึงก. อาการที่ลุกผละไปทันทีด้วยความไม่พอใจเป็นต้น เช่น กินแล้วก็สะบัดก้นไป พูดยังไม่ทันรู้เรื่องก็โกรธสะบัดก้นไปแล้ว.