ตัวกรองผลการค้นหา
หินติดไฟ
หมายถึงน. หินดินดานชนิดหนึ่ง สีน้ำตาลอ่อน มีสารอินทรีย์ที่เรียกว่า เคโรเจน (kerogen) ซึ่งเป็นสารน้ำมันอุ้มอยู่ในเนื้อหิน นำมากลั่นเอาน้ำมันเชื้อเพลิงออกได้, หินน้ำมัน ก็เรียก.
หินปากนก
หมายถึงน. หินเหล็กไฟที่ใช้ติดกับปลายเครื่องสับของปืนโบราณบางชนิดเพื่อสับแก๊ปปืนให้เกิดประกายไฟ, ศิลาปากนก ก็เรียก.
แม่พิมพ์หิน
ภาษาญี่ปุ่น石版画
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นせきばんが
โขดหิน
ภาษาญี่ปุ่น巌
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいわ
ก้อนหิน
ภาษาญี่ปุ่น石塊
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいしころ
หินแกรนิต
ภาษาญี่ปุ่น花崗岩
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかこうがん
ดินสอหิน
ภาษาจีน石笔
หินอุกกาบาต
ภาษาจีน陨石
ภาษาจีน石头
หินลูกรัง
ภาษาจีน红土
แง่หิน
ภาษาจีน峭壁
หินดาน
หมายถึงน. หินแข็งหรือหินผุที่รองรับดิน ทราย กรวด มีแร่เช่นดีบุก ทองคำ รวมอยู่ด้วย.