ตัวกรองผลการค้นหา
เขตอำนาจศาล
หมายถึง(กฎ) น. พื้นที่และประเภทคดีที่ศาลมีอำนาจพิจารณา.
ศาลว่าการในสมัยโบราณ วัด สุเหร่า
ภาษาจีน寺
สำนวนความ
หมายถึง(กฎ) น. บรรดาคำคู่ความและเอกสารหรือแผ่นกระดาษไม่ว่าอย่างใด ๆ ที่คู่ความหรือศาลหรือเจ้าพนักงานศาลได้ทำขึ้น ซึ่งประกอบเป็นสำนวนของคดี.
งอมืองอเท้าต้องอยู่ศาลเจ้า
ศาลเจ้าที่บูชาเทพแห่งพืชพันธุ์ธัญญาหาร
ภาษาญี่ปุ่น稲荷
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいなり
การตัดสินของศาล,การพิจารณาคดี,การตัดสินกีฬา
ภาษาญี่ปุ่น審判
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしんぱん
ธุระหรืองานที่ทำให้บริษัทหรือศาลเจ้า
ภาษาญี่ปุ่น社用
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしゃよう
การปรากฏตัว(ที่ศาล),การรายงานตัว(ตามหมายเรียก)
ภาษาญี่ปุ่น出頭
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしゅっとう
ยืนกราน,ยืนยันอย่างหนักแน่น,แสดงความประสงค์(ต่อศาล)
ภาษาญี่ปุ่น申し立てる
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นもうしたてる
ริบทรัพย์
หมายถึงก. ยึดเอาทรัพย์มาเป็นของแผ่นดิน เช่น ถูกริบทรัพย์โดยคำสั่งศาล.
ผู้ถูกกักกัน
หมายถึง(กฎ) น. ผู้ซึ่งถูกศาลพิพากษาให้กักกัน. (ดู กักกัน ประกอบ).
ซ้อมพยาน
หมายถึงก. ซักซ้อมพยานว่าจะให้การต่อศาลอย่างใดจึงจะสอดคล้องต้องกันดี.