ผลการค้นหา

ขี้เล่น

ภาษาจีน爱开玩笑的

ล้อเล่น

ภาษาจีน开玩笑

เดินเล่น

ภาษาจีน闲逛

เล่นละคร

ภาษาจีน演具

เล่นลูกไม้

ภาษาจีน耍手腕

เล่นไพ่

ภาษาจีน玩扑克

เล่นไม่ซื่อ

ภาษาจีน狡诈

ล้อเล่น

หมายถึงก. กิริยาหรือวาจาล้อเพื่อความสนุก เช่น พูดล้อเล่นอย่าถือเป็นจริงจัง, หลอกเล่น ก็ว่า.

เล่นทุ่ง

หมายถึงก. พายเรือเล่นในท้องทุ่งพร้อมกับเก็บผักกินกับน้ำพริกเป็นต้นหรือเก็บดอกบัวเพื่อเอามาบูชาพระ.

เล่นหน้า

หมายถึงก. แสดงด้วยการทำหน้าให้เป็นลักษณะต่าง ๆ เช่นทำหน้ายักษ์หน้าคนแก่.

เพื่อนเล่น

หมายถึงน. เพื่อนที่เล่นหัวกันมาตอนเป็นเด็ก.

เพื่อนเล่น

ภาษาญี่ปุ่น遊び相手

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นあそびあいて