ผลการค้นหา

อากาศที่ร้อนอบอ้าว หรือร้อนแผดเผาระหว่างเดือนห้าหรือเดือนหกตามปฏิทินจันทรคติของจีน

ภาษาจีน五黄六月

ไถ

หมายถึงเครื่องมือทำนาชนิดหนึ่ง เรียก ไถ การไถมีไถฮุดและไถด้น อย่างว่า เดือนหกให้หว่านกล้า เดือนห้าให้แต่งไถ (ภาษิต).

ตลบ

หมายถึง[ตะหฺลบ] ก. เอาสิ่งที่เป็นแผ่นเป็นผืนเช่นชายม่านตีนมุ้งที่อยู่ข้างล่างหกกลับไปพาดไว้ข้างบนทั้งผืนทั้งแผ่น เช่น ตลบม่าน ตลบมุ้ง; ยกกลับ, หกกลับ, เช่น ตีตลบ; ย้อนกลับไปกลับมา เช่น เดินเสียหลายตลบ ฝุ่นตลบ; ฟุ้งไป, กระจายไป, (ใช้แก่กลิ่น), กลบ ก็ว่า.

เป้าหมาย

หมายถึงน. บุคคลหรือสิ่งที่ใช้เป็นเป้าแห่งการโจมตี หรือเป็นศูนย์กลางแห่งความใส่ใจหรือสังเกต; ความมุ่งหมายเจาะจงให้ได้ตามเจตนา เช่น การขายข้าวในปีนี้มีเป้าหมายให้ได้เกินหกแสนตัน.

slab

แปลว่าปีกไม้, เปิดปีก [ป่าไม้]; แผ่นพื้นแบน [ช่างก่อสร้าง]; แผ่นพื้น [โยธา]; เหล็กแท่งแบน [อุตสหกรรมเหล็ก]

be resigned (to one's fate)

แปลว่าปลงตก

niccolite

แปลว่า(แร่) Arsenid ของนิเกิ้ล, เป็นผลึกจำพวกหกเหลี่ยม ตามธรรมดาประกอบด้วยเหล็กเล็กน้อย, โคบัลท, และกำมะถัน เป็นแร่สำคัญของโลหะนิเกิ้ล บางทีเรียกว่า Copper nickel หรือ kuppernickel

ทิศทั้งหก ได้แก่ ทิศเหนือ ใต้ ตะวันออก ตะวันตก ฟ้า และดิน,วิธีการเคลื่อนไหวของมือและเท้าขณะขึ้นเวทีของผู้แสดงคาบูกิ

ภาษาญี่ปุ่น六方

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นろっぽう

ล้มลุกคลุกคลาน

หมายถึงหกล้มหกลุก เช่น ฝนตกหนักถนนเป็นโคลน เขาต้องวิ่งหนีฝนล้มลุกคลุกคลานไปตลอดทาง สะดุดตอไม้ล้มลุกคลุกคลาน, โดยปริยายหมายความว่า ซวดเซ, ไม่มั่นคง, ตั้งตัวไม่ติด, เช่น ชีวิตของเขาต้องล้มลุกคลุกคลานอยู่ตลอดเวลา เขาล้มลุกคลุกคลานมาหลายปีกว่าจะตั้งตัวได้.

เลอะเทอะ

หมายถึงว. เปรอะเปื้อน เช่น ขุดดินมือเลอะเทอะ กินข้าวหกเลอะเทอะ, เลเพลาดพาด เช่น วางข้าวของไว้เลอะเทอะ, โดยปริยายหมายความว่า เลื่อนเปื้อน, เหลวไหล, ไม่ได้เรื่อง, เช่น คนเมาพูดจาเลอะเทอะ, โบราณใช้ว่าเลอะเพอะ ก็มี.

ล้มลุกคลุกคลาน

หมายถึงก. หกล้มหกลุก เช่น ฝนตกหนักถนนเป็นโคลน เขาต้องวิ่งหนีฝนล้มลุกคลุกคลานไปตลอดทาง สะดุดตอไม้ล้มลุกคลุกคลาน, โดยปริยายหมายความว่า ซวดเซ, ไม่มั่นคง, ตั้งตัวไม่ติด, เช่น ชีวิตของเขาต้องล้มลุกคลุกคลานอยู่ตลอดเวลา เขาล้มลุกคลุกคลานมาหลายปีกว่าจะตั้งตัวได้.

เจ็ด

หมายถึงน. จำนวนหกบวกหนึ่ง; ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน ๗ ตกในราวเดือนมิถุนายน; (โบ) เรียกลูกชายคนที่ ๗ ว่า ลูกเจ็ด, คู่กับ ลูกหญิงคนที่ ๗ ว่า ลูกเอก. (กฎ. ๒/๒๖).