ตัวกรองผลการค้นหา
เป่าไฟ
หมายถึงก. เอาปากหรือหลอดเป่าลมให้ไฟติดหรือให้ลุก.
ใส่ไฟ
หมายถึงเติมเชื้อเพลิง เช่น คอยเอาฟืนใส่ไฟไว้นะ อย่าให้ไฟดับ; จุดไฟเผาศพ; โดยปริยายหมายถึงให้ร้ายผู้อื่นทำให้ได้รับความเสียหาย เช่น เขาใส่ไฟผม อย่าไปเชื่อ.
โคมไฟ
ภาษาญี่ปุ่น提灯
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นちょうちん
ไฟเพดาน
ภาษาญี่ปุ่น天井灯
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นてんじょうとう
ไฟจากถ่าน
ภาษาญี่ปุ่น炭火
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นすみび
หลอดไฟ
ภาษาญี่ปุ่น電球
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นでんきゅう
ไฟเลี้ยว
ภาษาญี่ปุ่นウインカー
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นウインカー
อิฐทนไฟ
ภาษาญี่ปุ่น耐火煉瓦
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นたいかれんが
แสงไฟ
ภาษาเกาหลี불빛
จุดไฟ
ภาษาเกาหลี점화하다, 불을 붙이다
ประกายไฟ
ภาษาเกาหลี불꽃
ไฟเขียว
ภาษาเกาหลี초록불