ตัวกรองผลการค้นหา
ป่าที่กันลม
ภาษาจีน防风林
จ้าวป่า
ภาษาจีน森林之王
สัตว์ป่า
ภาษาจีน野生动物
เจ้าป่า
ภาษาจีน指狮子
อารัญญิก,อารัณยกะ,อารัณยกะ
หมายถึง[-รันยิก, -รันยะกะ] ว. เกี่ยวกับป่า, เกิดในป่า, มีในป่า. (ป. อารญฺก; ส. อารณฺยก).
สวนป่า
หมายถึงน. บริเวณที่ปลูกพรรณไม้ทดแทนป่าที่ถูกทำลาย มักเป็นไม้ที่มีค่าทางเศรษฐกิจ อาจปลูกไม้ชนิดเดียวหรือหลายชนิดรวมกันก็ได้ เพื่อใช้ไม้ทำเครื่องเรือน เยื่อกระดาษ หรืออนุรักษ์พรรณไม้ที่ใกล้จะสูญพันธุ์ เป็นต้น เช่น สวนป่าสัก สวนป่าไม้ยาง. (อ. forest garden); สวนไม้ใบที่ปลูกไว้ในบริเวณบ้าน มักเป็นพรรณไม้ที่มีค่า เช่น เฟิน ว่าน.
ป่าชัฏ
หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ขึ้นอยู่หนาแน่น โดยมากเป็นไม้เลื้อยและไม้หนาม.
การเดินป่า
ภาษาญี่ปุ่นハイキング
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นハイキング
ลิงป่า
ภาษาญี่ปุ่น山猿
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นやまざる
ภาษาญี่ปุ่น野獣
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นやじゅう
ป่าสน
ภาษาญี่ปุ่น松林
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นまつばやし
ป่าไผ่
ภาษาญี่ปุ่น竹林
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นちくりん