ตัวกรองผลการค้นหา
กงวัฏ
หมายถึงสิ่งหรือสถานที่มีลักษณะคล้ายกงจักร เพราะคลำหาต้นสายปลายเหตุไม่พบ เรียก กงวัฏ หรือสังสารวัฏ คือ เกิดแก่เจ็บตาย ไม่มีที่สิ้นสุดจนกว่าจะบรรลุพระอรหัต
เขยก
หมายถึง[ขะเหฺยก] ก. อาการที่เดินหรือวิ่งด้วยปลายเท้าอย่างคนเท้าเจ็บ, อาการที่เดินหรือวิ่งเอียงไปข้างใดข้างหนึ่งอย่างคนขาพิการ.
ปากเบา
หมายถึงก. พูดได้เร็ว (ใช้แก่เด็กที่สอนพูด); พูดโดยไม่ยั้งคิด. น. เรียกยุงที่กัดไม่ค่อยจะรู้สึกเจ็บว่า ยุงปากเบา.
พะยุพยุง
หมายถึง[-พะยุง] ก. ช่วยกันพยุง เช่น ช่วยพะยุพยุงคนเจ็บ, พะยุพยุงจูงจับหิ้วปากคนละข้าง. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
ดวงเดือนประดับดาว
หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า เจ็บจิตมิตรหมางค้างเขินขวย เวียนวนหลงลมงมงงงวย ฉาบฉวยรวยเร่อเธอถูกทาง.
พยาบาท
คำบาลีพฺยาปาท
คำสันสกฤตวฺยาปาท
1 ปี เต็มๆ แล้วที่ผมอยู่คนเดียว เพราะเค้าทำให้ผมเจ็บจนไม่กล้ารักใครอีก
ไข้อีดำอีแดง มีอาการเจ็บคอ ลิ้นแดงเข้ม ผิวหนังมีผื่นแดง ชีพจรเต้นเร็ว
ภาษาญี่ปุ่น猩紅熱
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしょうこうねつ
เมฆฉาย
หมายถึง[เมก-] น. เงาเมฆ, เมฆที่ปรากฏให้เห็นเป็นรูปต่าง ๆ เนื่องจากการยกเมฆ เป็นนิมิตให้สามารถพยากรณ์ได้ว่าร้ายหรือดี เช่น ภาวนาเขม้นเห็นเมฆฉาย นิมิตเป็นรูปนารายณ์เรืองศรี. (ขุนช้างขุนแผน); การอธิษฐานโดยบริกรรมด้วยมนตร์ เชื่อกันว่าจะทำให้เงาของคนเจ็บลอยขึ้นไปในอากาศ แล้วพิจารณาดูว่าคนเจ็บนั้นเป็นโรคอะไร.
โรคเรื้อรัง โรคที่เป็นนาน โรคภัยไข้เจ็บมีส่วนผลักดันให้คนฆ่าตัวตาย
ภาษาญี่ปุ่น宿痾
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしゅくあ
sickly
แปลว่ากระออดกระแอด
ระบม
หมายถึงก. อาการเจ็บร้าวที่เกิดจากความเมื่อยขัดหรือบอบชํ้าเป็นต้น เช่น ฝีระบมจนเป็นไข้ ถูกตีระบมไปทั้งตัว, ชอกช้ำ เช่น อกระบม ระบมใจ.