ผลการค้นหา

ตะกรน

หมายถึง[-กฺรน] น. ขี้ตะกอนที่จับเกรอะอยู่ที่ก้นภาชนะ, กากโลหะที่หลอมแล้วติดอยู่ตามก้นเบ้า, ตะกรัน ก็ว่า.

การกำจัด(สิ่งชั่วร้าย)ให้สิ้นซาก,การขุดรากถอนโคน

ภาษาญี่ปุ่น根絶

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นこんぜつ

กากเหล้าและรำซึ่งในสมัยเก่าคนจนได้อาศัยกินแก้หิว

ภาษาจีน糟糠

พรุ

หมายถึงน. ที่ลุ่มสนุ่น, บริเวณที่ลุ่มชื้นแฉะ มีสนุ่น คือ ซากผุพังของพืชพรรณทับถมอยู่มาก.

เศษเหล็ก

หมายถึงน. ชิ้นส่วนของโลหะหรือเครื่องจักรกลเป็นต้นที่ใช้ไม่ได้แล้ว เช่น ซากรถยนต์ที่ถูกชนพังยับเยินถูกขายเป็นเศษเหล็ก.

กะส้าหอย

หมายถึงน. เปลือกซากหอยต่าง ๆ ที่ทับถมกันอยู่ ใช้ทำปูนขาวที่เรียกว่า ปูนหอย. (ไกลบ้าน), กะซ้าหอย ก็ว่า.

อัตราส่วนร้อยละของปริมาณขี้เถ้าที่ได้เทียบกับปริมาณกากวัตถุที่เหลือหลังจากถูกเผา

ภาษาจีน灰分

พูดอู้ๆอี้ๆ, พูดซ้ำๆซากๆไม่หยุด

ภาษาจีน哩哩啰啰

หินโสโครก, หินประการังและซากกระดูกสัตว์กองคล้ายกับหิน

ภาษาจีน礁

เปลือก(ไข่ หอย),กาก,คราบ(งู),กระดูก(ไก่ที่ใช้ทำน้ำแกง)

ภาษาญี่ปุ่น殻

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นから

พร่ำ

หมายถึง[พฺรํ่า] ว. รํ่าไป, ซํ้า ๆ ซาก ๆ, บ่อย ๆ, เช่น พร่ำบ่น พร่ำเพ้อรำพัน พร่ำสาธยายมนตร์.

ศุลกากร

หมายถึง[สุนละกากอน] (กฎ) น. อากรที่เรียกเก็บจากสินค้าเข้าและสินค้าออก ได้แก่ อากรขาเข้าและอากรขาออก.