ตัวกรองผลการค้นหา
เวทตรัย
แปลว่าพระเวททั้งสาม
บทเฉพาะกาล
หมายถึง(กฎ) น. บทบัญญัติของกฎหมายที่บัญญัติให้ใช้เฉพาะในช่วงเวลาหนึ่งหรือกับเรื่องใดเรื่องหนึ่งที่เกิดขึ้นก่อนวันใช้บังคับกฎหมายนั้น.
เยี่ยว
หมายถึงน. ของเหลวที่เสียซึ่งไตขับถ่ายออกจากโลหิต, นํ้าปัสสาวะ, (ปาก) น้ำเบา. ก. ถ่ายปัสสาวะ, (ปาก) เบา.
รัฐสภา
หมายถึง[รัดถะสะพา] น. องค์กรนิติบัญญัติ ทำหน้าที่บัญญัติกฎหมาย ประกอบด้วยวุฒิสภาและสภาผู้แทนราษฎร.
อภิชนาธิปไตย
หมายถึง[-ทิปะไต, -ทิบปะไต] น. ระบอบการปกครองแบบหนึ่งที่มีอภิชนเป็นใหญ่. (ป. อภิ + ชน + อธิปเตยฺย). (อ. aristocracy).
ห้องนั่งเล่น(สไตล์ญี่ปุ่น),ห้องชงชา(ในสมัยโบราณ)
ภาษาญี่ปุ่น茶の間
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นちゃのま
บุกเบิกโฉมหน้าใหม่ บุกเบิกสไตล์ใหม่ บุกเบิกรูปแบบใหม่
ภาษาจีน别开生面
บังคับลหุ
หมายถึงน. กฎเกณฑ์ของการประพันธ์ที่บัญญัติให้ใช้พยางค์ที่มีเสียงเบา คือ พยางค์ที่ประกอบด้วยสระเสียงสั้นที่ไม่มีตัวสะกด เช่น จะ ติ แพะ.
ธรรมาธิปไตย
หมายถึง[ทำมาทิปะไต, ทำมาทิบปะไต] น. การถือธรรมเป็นใหญ่, การถือความถูกต้องเป็นหลัก. (ป. ธมฺมาธิปเตยฺย; ส. ธรฺมาธิปตฺย).
ขี้หูด
หมายถึงชื่อโรคผิวหนังชนิดหนึ่ง ขึ้นเป็นไตแข็ง คนที่เป็นโรคผิวหนังจะเป็นตะปุมตะป่ำเรียก ขี้หูด.
จุฑาธิปไตย
หมายถึง[-ทิปะไต, -ทิบปะไต] น. พระเจ้าแผ่นดิน เช่น จงมาประสิทธิวจีพระจุฑาธิปไตย. (ปฐมมาลา).
ภาวะผิดปกติชนิดหนึ่งที่เกิดจากความบกพร่องของไต,โรคยูรีเมีย
ภาษาญี่ปุ่น尿毒症
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นにょうどくしょう