ตัวกรองผลการค้นหา
ปลิ่ม
อ่านว่าปะ-หฺลิ่ม
ปสาสน์
อ่านว่าปะ-สาด
ปหาร
อ่านว่าปะ-หาน
เปรียญ
อ่านว่าปะ-เรียน
เลป-
อ่านว่าเล-ปะ
วัปป-
อ่านว่าวับ-ปะ
วัปปะ
สัปปะ
อ่านว่าสับ-ปะ
สูปะ
อ่านว่าสู-ปะ
ด้นปล่อย
หมายถึงก. เย็บเป็นฝีเข็มขึ้นทีลงที, ด้น ก็เรียก.
สมีปะ
หมายถึง[สะมี-] (แบบ) ว. ใกล้ เช่น สมีปสร้อยสระศรี. (สมุทรโฆษ). (ป.).
มธุปะ
หมายถึงน. ผู้ดื่มนํ้าหวาน คือ แมลงผึ้ง. (ป., ส.).