ผลการค้นหา

เยิง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ส. เรา. (ข.).

ร่องส่วย

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. หย่ง.

ปิสัง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ว. อะไร, พิสัง ก็ว่า.

เคิกกัน

หมายถึงคลาดกัน (อีสานตอนบน)

จัว

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. สามเณร.

แซ่บ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ว. อร่อย.

คำต่อคำ

ภาษาญี่ปุ่น一語一語

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいちごいちご

ภาษารวม, ภาษาครอบคลุมรวม, ภาษาที่ความสัมพันธ์ทางด้านไวยากรณ์ของคำศัพท์ต่อคำศัพท์ ส่วนใหญ่จะอาศัยการเปลี่ยนแปลงของรูปหรือสภาพของตัวคำศัพท์เองมาแสดง, ดังเช่นภาษารัสเซียการเปลี่ยนแปลงของรูปหรือสภาพของคำศัพท์บางครั้งก็เรียกว่าหักย้อนกลับ

ภาษาจีน综合语

มื่น

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. ลื่น.

หื้,หื้อ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. ให้, แต่งตั้ง.

ฮัก

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, พายัพ) ก. รัก.

เกิบ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. เกือก.