ตัวกรองผลการค้นหา
ส
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส สัมผัส สวิส.
หมายถึงคำประกอบหน้าคำอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่า กอบด้วย, พร้อมด้วย, เช่น สเทวก ว่า พร้อมด้วยเทวดา. (ป., ส.).
ส.
ย่อมาจากโรงเรียนสา จังหวัดน่าน
มีส
ย่อมาจากคำสรรพนาม
ย่อมาจากภาษาสันสกฤต
อาชญกรรมสงคราม
ภาษาญี่ปุ่น戦争犯罪
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นせんそうはんざい
อาชญกรรมเด็ก
ภาษาญี่ปุ่น少年犯罪
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしょうねんはんざい
อาชญกรสงคราม
ภาษาญี่ปุ่น戦争犯罪人
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นせんそうはんざいにん
ปรีชญพงศ์
แปลว่าวงศ์ตระกูลที่มีความรอบรู้
เพาะปลูก, ธัญญพืช
ภาษาจีน稼
ส.ถ.ส.
ย่อมาจากโรงเรียนสาวะถีพิทยาสรรพ์ จังหวัดขอนแก่น